Frustrerend: als ZZP’er nee moeten zeggen tegen een geweldig project, omdat je daar niet voldoende tijd voor vrij kan maken; je jezelf helaas niet in tweeën kunt splitsen.
Lang verhaal kort: eind 2016 ben ik met Peter de Klerk, destijds voorzitter Stichting 100 jaar Vreewijk, het gerucht gaan onderzoeken dat Leen Valkenier, de schrijver van de Fabeltjeskrant, de karakters van de serie had gemodelleerd naar zijn vrienden uit de tijd dat hij in het Rotterdamse tuindorp Vreewijk woonde. Dit in de jaren direct vóór, tijdens en na WOII. We achterhaalden en spraken met nog levende, hoogbejaarde vrienden en legden die gesprekken op film vast.
Op basis van die mooie verhalen over de “Rotterdam-connectie” van de Fabeltjeskrant, ontstond het idee om een tentoonstelling te organiseren. De opening moest plaatsvinden op 29 september 2018, want op die datum zou het precies 50 jaar geleden zijn dat de eerste aflevering op de Nederlandse TV werd uitgezonden.
Na verkennende omzwervingen bij Museum Rotterdam, besloten we de tentoonstelling in eigen beheer op te zetten. En wel met het Rotterdamse evenementenbureau Vermaeck als ervaren en professionele partner.
Met de organisatie op orde, een solide projectplan als basis en met veel geestdrift bij alle betrokkenen, gaan we in februari 2018 van start met alle voorbereidingen. En tegelijkertijd slaat de paniek bij mij toe. Want de combinatie van een tentoonstelling in eigen beheer -met ongewisse financiële zekerheid- en de daarbij behorende “we gaan tot het gaatje” mentaliteit én tijdbeslag, verhouden zich slecht tot de andere projecten die tussen februari en september mijn agenda gaan vullen. Projecten waar ik al een handtekening onder heb gezet en die meer tot mijn “core-business” behoren. Meer inzet dan een dag per week -ruim geraamd- zou ik niet aan de tentoonstelling kunnen bijdragen.
Na 2 nachten slecht slapen hak ik de knoop door en besluit uit de organisatie van de tentoonstelling te stappen. Het is voor mij alles of niets: ik kan voor mezelf niet volstaan met een uiterst bescheiden inzet en de rest aan m’n collega-initiatiefnemers overlaten. Deze reageren begripvol op m’n besluit, maar vinden het jammer dat ik afscheid van ze neem.
Afgelopen vrijdag was de officiële opening van de tentoonstelling. Ik was een van de genodigden. Terwijl ik langs een indrukwekkende hoeveelheid poppen, rekwisieten en vroegere Fabeltjeskrant-merchandise loop, knaagt de twijfel. Had ik me niet tóch in allerlei moeilijke bochten moeten wringen om onderdeel van de organisatie van de tentoonstelling te kunnen blijven?
Maar gelukkig overheerst de trots. Trots om aan de basis van deze uitbundige hommage aan 50 jaar Fabeltjeskrant te hebben gestaan. En trots op mijn maatjes Peter de Klerk, Theo Braams en Eva, Rick en Jos van der Vegt, die samen deze grootse en kleurrijke tentoonstelling hebben weten te realiseren. In weerwil van alle hobbels en hindernissen die daarbij horen.
Ik zeg: komt allen naar LP2 op de Rotterdamse Wilhelminapier en gaat dat zien!
